Psychoterapia psychodynamiczna

Podstawą mojej pracy psychoterapeutycznej jest psychodynamiczny sposób myślenia, który zakłada, że historia naszego życia w sposób nieświadomy wpływa na nasze emocje, myśli i nasze zachowania. To, w jaki sposób przeżywamy bliskość, czy mamy świadomość swoich potrzeb, czy lubimy siebie, czy potrafimy się sobą opiekować i radzić sobie z trudnymi emocjami, jest wypadkową wielu życiowych okoliczności. Urodziliśmy się w „jakiejś” rodzinie, z określonym zestawem cech. Doświadczyliśmy różnej jakości opieki, musieliśmy radzić sobie z różnymi stresorami, mielimy lepsze lub gorsze relacje społeczne. Mamy dużo szczęścia jeśli to, co nas kształtowało było wystarczająco dobre, ale nierzadko okoliczności te nie były dla nas wspierające i rozwojowe. Przeszłości nie możemy zmienić, ale możemy spojrzeć na nią z perspektywy osoby dorosłej. Możemy odzyskać kontrolę nad naszym życiem i uwolnić się od schematów, które nami kierują. Zyskać dostęp do swoich uczuć, potrzeb i zasobów, które sprawią, że nam ze sobą i innym z nami będzie lepiej.

Celem psychoterapii byłoby zatem lepsze zrozumienie siebie i wypracowanie nowych, korzystniejszych sposobów radzenia sobie z emocjami oraz lepszego funkcjonowania w relacjach z ludźmi i w życiu zawodowym.

Podejście systemowe

Podejście systemowe w psychoterapii to sposób myślenia, który zwraca uwagę na to, że jesteśmy częścią większej całości – funkcjonujemy w związkach, rodzinach, grupach, w kulturze. Na nasze funkcjonowanie ma wpływ nie tylko nasza indywidualna historia, ale też to gdzie mieszkamy, jaka jest historia i przekaz kulturowy, w którym jesteśmy zanurzeni, czy należymy do mniejszości, w jakich zależnościach i rolach funkcjonujemy. Psychoterapia pomaga zrozumieć jakie jest nasze miejsce w tym systemie, jak system wpływa na nas a my na niego.

Systemowe myślenie może być elementem terapii indywidualnej, ale głównie znajduje zastosowanie w terapii rodzinnej.

Pomoc terapeutyczna dostosowana do potrzeb

W pracy psychoterapeutycznej korzystam też z dorobku innych podejść, dopasowując je do możliwości i potrzeb pacjenta. Fascynują mnie odkrycia neuronauki i staram się tą wiedzę włączać w budowanie zasobów pacjenta do lepszego zarządzania swoimi emocjami. Wykorzystuję metody psychoterapii poznawczo – behawioralnej tzw. 3 fali, szczególnie terapię schematu i podejście dialektyczno – behawioralne (DBT). Terapia schematu jest podejściem, które łączy nurt psychodynamiczny, poznawczo – behawioralny oraz techniki doświadczeniowe Gestalt – w moim odczuciu pomaga pacjentom nie tylko zrozumieć swoje trudności ale wprowadzać zmiany w swoim funkcjonowaniu.

Większość badań w psychoterapii wskazuje, że tym co leczy jest relacja terapeutyczna i to na niej buduję proces psychoterapii.